|
دانشسرا
جمعه 29 بهمن 1389برچسب:, :: 15:52 :: نويسنده : سروش نیا
روزگاري با اميدي زيستم رهنما شد هر دمي من كيستم در اميد و نااميدي شاد بود نرم خو شيرين زبان ، چون باد بود حلقه زنجير ياران بود او بر كوير تشنه باران بود او گرمي جمع و محيط غم زده پوششي بر جسم سرد يخ زده از صميم قلب گويم يار بود در امور سخت او مرد كار بود با كمال دانشش بي ادعا مي كنم هر دم مر او را اين دعا بار الهي حرمتش افزون نما تا كه بينم شهرتش اندر سماء چشم بر درگاه حق من دوختم جمله ها از يار خود آموختم كاش باشم هم رهش بار دگر بهر من جويد به سر كار دگر بهمن ماه ۸۷ نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ
 به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب
پيوندها
نويسندگان
|
|||
 |
تبادل لینک هوشمند 