Why Walk When You Can Fly

 BISUTUN the oldest writing in Ancient Persian period

Our sources and information’s about ancient Persian and hakhamanesh dynasty are from myths and ancient stories .

 At the first , Europeans familiar with Bisutun inscription and cuneiforms scripts  in 1618 by Spanish ambassadors   Antonio do georoa and Doc don garsia  and dosilio dofigoero in court of king abbas first (shah abbas awal) .

In 1836 lasen and bornof   read cuneiforms script in the Bisutun .

At the same year Rawlison ( he was 25 years old English officer the counseller and governor  assistant of  Kermanshah state ) joined to them too .

Reading this inscription was been cause and base on the all rest types of  scripts .

Later Jackson the professor of Cambridge university correct the mistakes of rawlinson in reading   cuneiforms   scripts .

The inscription of Bisutun placed at 30 Km  of  Kermanshah city between of ancient road to Ekbatana  ( hamedan ) and Babel .

It is said that , name of Bisutun is popular concept that is contain of to words : Bi and Sutun   that means without culomn but the ancient name of this place have been Baghastana ( place of  the Lords )

This   inscription like the other Hakhamaneshian inscriptions was writing in 3 languages Old Persian , Eilami , Babeli  because of place of adoration near the mountain slope .

This   inscription has been craved over chest of a cliff with 150m height and gain it up is difficult .

Bisutun is the largest inscription that remind from ancient historical period in Iran .

The dimensions of  bisutun inscription are 7.80 cm height and 22m width , it is contained 1000 lines as 5 columns 515 lines in old Persian language , in the middle there are 650 lines in Eilami  language and in both sides at hieghest place of cliff and beneath of stone engraving  141 lines in akedi language .

Over 5^th column  of old Persian  there is engraving of Ahoramazda with two wings that above other engraving  and human face with beard and sun have rised between his wings and it does luminescence , over his head there is a luminous crown with  palpuses . some researchers believe that Ahoramazda is equal with Zeus ( Greece Lord ) , he have a ring in his left hand  and offer it to king Darius that show religious custom and  donate kingdom to him .

Darius have seated on throne and raise right hand for worship to Ahoramazda and kept a bow in his left hand . his height is 180 cm and he have  put his right foot on Geomata ( one of  rebels ) that their hand and one of  his foot have been burn . behind Darius in left side there are two persons from royal court one of them have bow and quiver and the other have javelin . they are smaller than Darius  ( 150 cm height ) . It is said that their names are Goberyas and Espat nias .

 There are 8 Persons  of  lebels and commander vatigra khaoda from tribe of Sakaian infront of Darius that they have 120 cm height and they have been fastened their hand and they chained together .

 Alexander

Alexander is grandson of Greece king Philip and princess Roxanne (in Persia is Roshanak ) .

 In other source has been said that after Darius (king of persia) attack to Greece and his win , he was celebrated his victory and He married philip dougther,s Roxanne , she became pregnant but King Darius released her because of hating from her stuffy mouth smell and return to Persia alone.

When Alexander grown up he became king of Greece. He prepared a large military and attack to Persia for revenge, he destroyed and burnt everything in his route such as palace Perspolis (Takht-e-Jamshid) as a compensation of his last humiliation. He ended government of Hakhamaneshian dynasty.

Alexander sent his victory news by a soldier that his name was Maraton to Greece .

Soldier Maraton run non stop all the way to Greece and notifyed the victory news to his people but running exhausted him and  he died . Greece people for gratituding of his action , in Olympic games placed a new game that athletes should running long destination  and called it Maraton .

 It is said in a myth story that when Alexander died , in funeral poeple could not close his palm hand in the coffin till an old person pour some soil in Alexander’s palm hand suddenly he close his palm hand .

This story shows he has been very greedy to conquesting new territories . 

Between later Zoroastrian writers Alexander have good personality , even writers have written a book with name of Alexander in Persian (such as eskandar-name ) , that is imagined they have root in out of persian litrature .

 Avesta   Language

Avesta is speech of prophet Zoroaster (Zartosht) . Zartosht   has lived in 628 – 551 B.C and was assassinated at 77 years old.

Avsta containing speeches and poems and verses of Zoroaster , It is said that  the old section of Avesta , Gasa  belongs  to Zoroaster and ancient period of old Persian .

At first , Avesta was oral and quoted by priests for follower. There is no alphabet for writing till 2^nd B.C, Belash one of the Ashkanian kings ordered to collected and invented a hand writing for it.

Once again at sasanian dynasty at period of king Shapour Avesta recollected and it was written by new alphabet that was named Pahlavi (one of the middle Persian language) that was called apistak or apastak , The pronouncation of this language had familiar with ancient Indian language that was named Sanskrit .

In this time Avesta had 21 large sections . It was being said Din Dabira but now there are only small parts of avesta for Zoroastrians worship .

When Arabs invader attacks to Iran almost all books (sections of Avesta) was burn .

 Avesta alphabets is taken from Pahlavi,s book and Zabor books of prophet David and this handwriting is written from right to left and alphabets are separate from each other . 

 burial dead

According to ancient idea in religious of Zoroastrians, burial dead under soil or throwing dead in current water or burning dead by fire is a great sin , because this work is cause of pollution water  , fire or soil , therefore Zoroastrians put dead bodies in  puddles at far and high places on the mountains , till carrion birds or wild dogs eat the meats of dead bodies , after that when bones was dried with sun , they collected bones and put them inside split of mountains because of animals or water could not rich them .they named there Estudan .

In late period Zoroastrians put dead bodies in Tower Of Silence over high places or on the mountains.

Nowadays Zoroastrians in Iran burial dead under soil like other religiousness but I have heard still some Indian Zoroastrians doing burial like past time.

پرويز شاپور

         پرويز شاپور يكي از نويسندگان ايراني است ، شهرت او به سبب نگارش نوشته‌های کوتاه و اغلب تک خطی است که ظريف و نگرشي شاعرانه و طنزآميز دارند .

         نوشته هاي شاپور اغلب با اسم « کاريکلماتور »، از مجموعه ها و برنامه های هنری و ادبی سر در می‌آورد ، از بهترين و زيبا ترين ستون های مجلات ادبي و هنري بود و اين کاريکلماتور است که اسم شاپور را به ادبيات مدرن ايران سنجاق کرده است .

در زير نمونه هايي از دست نوشته هاي شاپور را می خوانيم :

بار زندگی را با رشته عمرم به دوش می کشم .
زندگی بدون آب از گلوی ماهی پايين نمی رود .
جارو ، شکم خالی سطل زباله را پر می کند .

برای مردن عمری فرصت دارم.
اگر خودم هم مثل ساعتم جلو رفته بودم حالا به همه جا رسيده بودم .
ستارگان سکه هايی هستند که فرشتگان در قلک آسمان پس انداز کرده اند .
با اینکه گل های قالی خارندارند ، مردم با کفش روی آن پا می گذارند .
سايه چهار نژاد يک رنگ است .
به ياد ندارم نابينايی به من تنه زده باشد . 
قلبم پرجمعيت ترين شهر دنياست . 
به نگاهم خوش آمدی . 
قطرهٔ باران، اقيانوس کوچکی است . 
هر درخت پير، صندلی جوانی می‌تواند باشد .
اگر بخواهم پرنده را محبوس کنم، قفسی به بزرگی آسمان مي سازم .
روی هم رفته زن و شوهر مهربانی هستند !

وقتی عکس گل محمدی در آب افتاد ، ماهی‌ها صلوات فرستادند .

به عقيده گيوتين ، سر آدم زيادی است .

برای اين که پشه‌ها کاملاً نااميد نشوند ، دستم را از پشه‌بند بيرون می‌گذارم .

گربه بيش از ديگران در فکر آزادی پرندهٔ محبوس است .

غم ، کلکسيون خنده ام را به سرقت برد .

بلبل مرتاض ، روی گل خاردار می‌نشیند !
 باغبان وقتی ديد باران قبول زحمت کرده ، به آبپاش مرخصی داد .
قطره باران غمگين روی گونه ام اشک مي ريزد .
 فواره و قوه جاذبه از سربه سر گذاشتن هم سير نمی شوند . 
در خشکسالی آب از آب تکان نمی خورد . 
رد پای ماهی نقش بر آب است .
گل آفتابگردان در روزهای ابری احساس بلاتکليفی می کند .
با چوب درختی که برف کمرش را شکسته بود ، پارو ساختم .
با سرعتی که گربه از درخت بالا می رود ، درخت از گربه پايين می آيد.
دلم برای ماهی ها می سوزد که در ايام کودکی نمي توانند خاک بازی کنند .
پرگاری که اختلال حواس پيدا می کند بيضی ترسيم می کند . 
آب به اندازه ای گل آلود بود که ماهی ، زندگی را تيره و تار مي ديد .

وصيت نامه' ابوالقاسم حالت  

طنز نويس معروف مجله هاي توفيق و گل آقا با  تخلص ' خروس لاري
 
  بعد مرگم
  نه به خود زحمت بسيار دهيد
  نه به من برسر گور و کفن آزاردهيد
 
 نه پي گورکن و قاری و غسال رويد
  نه پي سنگ لحد پول به حجار دهيد
 
 به که هر عضو مرا از پس مرگم به کسی
  که بدان عضو بود حاجت بسيار دهيد
 
 اين دو چشمان   قوی را به فلان چشم چران
  که دگر خوب دو چشمش نکند کار دهيد
 
 وين زبان را که خداوند زبانبازی بود
  به فلان هوچی رند از پی گفتار دهيد
 
  کله ام را که همه عمر پر از گچ بوده است
 راست تحويل علی اصغر گچکار دهيد
 
 وين دل سنگ مرا هم که بود سنگ سياه
  به فلان سنگتراش ته بازار دهيد
 
 کليه ام را به فلان رند عرق خوار که شد
  ازعرق کليه او پاک لت و پار دهيد
 
 ريه ام را به جواني که ز دود و دم بنز
  درجوانی ريه او شده بيمار دهيد
 
 جگرم را به فلان بی جگر بی غيرت
  کمرم را به فلان مردک زن باز دهيد
 
 چانه ام را به فلان زن که پی وراجی   است
  معده ام را به فلان مرد شکم خوار دهيد 

 شيخ بهايی

آدمی  اگر پيامبر هم باشد از زبان مردم آسوده  نيست، زيرا :

اگر بسيار كار كند، می‌گويند احمق است !

اگر كم كار كند، می‌گويند تنبل است!

اگر بخشش كند، مي‌گويند افراط مي‌كند!

اگر جمع گرا باشد، می‌گويند  بخيل است!

اگر ساكت و خاموش باشد می‌گويند لال است!!!

اگر زبان‌آوری كند، می‌گويند ورّاج و پرگوست ..!

اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند می‌گويند رياكاراست!!!

و اگر نكند میگويند  كافراست و بی‌دين .....!!!

لذا نبايد بر حمد و  ثنای مردم اعتنا كرد

و جز ازخداوند نبايد  ازكسی ترسيد. 

پس  آنچه باشيد که دوست داريد.

شاد باشيد ؛

مهم نيست که اين شادی چگونه قضاوت شود.

         آيا مي دانيد كه تفاوت كشورهاي ثروتمند و فقير در چيست ؟

         قدمت و تاريخ و ميزان منابع طبيعي قابل استحصال آنها

         براي مثال كشورهاي جديدي مانند كانادا ، نيوزيلند ، استراليا كه 150 سال پيش وضعيت قابل توجهي نداشتند ، اكنون كشورهايي توسعه ‌يافته و ثروتمند محسوب مي شوند .

         يا وسعت

         ژاپن كشوري است كه سرزمين بسيار محدودي دارد كه 80 درصد آن كوه‌هايي است كه مناسب كشاورزي و دامداري نيست اما دومين اقتصاد قدرتمند جهان پس از آمريكا را دارد. اين كشور مانند يك كارخانه پهناور و شناوري است كه مواد خام را از همه جهان وارد كرده و به صورت محصولات پيشرفته صادر مي‌كند.

         در سرزمين كوچك و سرد سوئيس كه تنها در چهار ماه سال مي‌توان كشاورزي و دامداري انجام داد ، بهترين لبنيات (پنير) دنيا توليد مي‌شود و كشوري كه اصلاً كاكائو در آن به عمل نمي‌آيد بهترين شكلات‌هاي جهان را توليد و صادر مي‌كند و به امنيت، نظم و سختكوشي مشهور است و لقب گاوصندوق دنيا را به سبب بانك هاي خود داراست .

     يا تعداد افراد تحصيل ‌کرده‌ و سطح هوش و فهم

         اما افراد تحصيل كرده كه از كشورهاي ثروتمند با همتايان خود در كشورهاي فقير برخورد دارند براي ما مشخص مي‌كنند كه سطح هوش و فهم نيز تفاوت قابل توجهي در اين ميان ندارد .

         يا نژاد و رنگ پوست

         مهاجراني كه در كشور خود برچسب تنبلي مي‌گيرند، در كشورهاي اروپايي به نيروهاي مولد و فعال تبديل مي‌شوند.

         به راستي تفاوت در چيست ؟

         تفاوت در رفتارهاي است كه در طول سال‌ها ، فرهنگ و دانش نام گرفته است. اكثريت غالب مردم كشورهاي پيشرفته و ثروتمند از اصولي در زندگي خود پيروي مي‌كنند كه در كشورهاي فقير تنها عده قليلي از مردم از اين اصول پيروي مي‌كنند كه اين اصول به قرار زير است :

اخلاق به عنوان اصل پايه

وحدت

مسئوليت پذيري

احترام به قانون و مقررات

احترام به حقوق شهروندان ديگر

عشق به كار

تحمل سختي‌ها به منظور سرمايه‌گذاري روي آينده

ميل به ارائه كارهاي برتر و فوق‌العاده

نظم‌پذيري

اما برداشت هاي ما

کسی که زياد کار کند را تراکتور مي ناميم .

کسی که به قوانين احترام بگذارد بچه مثبت است .

کسی که اخلاقيات را رعايت کند برچسب پاستوريزه خواهد گرفت .

افراد قالتاق و كسانی که حقوق ديگران را زير پا می گذارند را آدم های زرنگ می خوانيم .

انسانهای منظم   افراد خشک و بی حال هستند .

و سرانجام ، همه به دنبال " يک شبه رفتن ره صد ساله " هستند .

شعری از : فريدون  مشيري

من دلم مي خواهد

خانه ای داشته باشم پر دوست

کنج هر ديوارش

دوستهايم بنشينند آرام

گل بگو گل بشنو

هرکسي مي خواهد

وارد خانه پر عشق و صفايم گردد

يک سبد بوي گل سرخ

به من هديه کند

شرط وارد گشتن

شست و شوي دلهاست

شرط آن داشتن

يک دل بي رنگ و رياست

بر درش برگ گلي مي کوبم  

روي آن با قلم سبز بهار

مي نويسم اي يار

خانه ي ما اينجاست

تا که سهراب نپرسد دیگر

"خانه دوست کجاست؟ "

نويسنده مطالب  بسيار جالب زير را نمي شناسم اما زيبايي محتواي آنها مرا بر آن داشت تا آن را در وبلاگ خود بياورم .

آدم هاي بزرگ در باره ايده ها سخن مي گويند .

آدم هاي متوسط در باره چيزها سخن مي گويند .

آدم هاي كوچك پشت سر ديگران سخن مي گويند .

آدم هاي بزرگ درد ديگران را دارند .

آدم هاي متوسط درد خودشان را دارند .

آدم هاي كوچك بي دردند .

آدم هاي بزرگ عظمت ديگران را مي بينند .

آدم هاي متوسط به دنبال عظمت خود هستند .

آدم هاي كوچك عظمت خود را در تحقير ديگران مي بينند . 

 آدم هاي بزرگ به دنبال كسب حكمت هستند .

 آدم هاي متوسط به دنبال كسب دانش هستند .

 آدم هاي كوچك به دنبال كسب سواد هستند  .

 آدم هاي بزرگ به دنبال طرح پرسش هاي بي پاسخ هستند .

 آدم هاي متوسط پرسش هائي مي پرسند كه پاسخ دارد .

 آدم هاي كوچك مي پندارند پاسخ همه پرسش ها را مي دانند .

آدم هاي بزرگ به دنبال خلق مسئله هستند .

 آدم هاي متوسط به دنبال حل مسئله هستند .

 آدم هاي كوچك مسئله ندارند .

دکتر شريعتي می گويد :

فقر  همه جا سر مي كشد .......

فقر ، گرسنگي نيست ، عرياني  هم  نيست ......

فقر ، چيزي را  " نداشتن " است ، ولي  ، آن چيز پول نيست ..... طلا و غذا نيست  .......

فقر  ،  همان گرد و خاكي است كه بر كتابهاي فروش نرفته يك كتابفروشي مي نشيند ......

فقر ،  تيغه هاي برنده ماشين بازيافت است ،‌ كه روزنامه هاي برگشتي را خرد ميكند ......

فقر ، كتيبهء سه هزار ساله اي است كه روي آن يادگاري نوشته اند .....

فقر ، پوست موزي است كه از پنجره يك اتومبيل به خيابان انداخته مي شود .....

فقر ،  همه جا سر ميكشد ........                 

فقر ، شب را " بي غذا  " سر كردن نيست ......    

فقر ، روز را  " بي انديشه"   سر كردن است .

چنين گفت زرتشت :

 آنچه را گذشته است فراموش كن و بدانچه نرسيده است رنج و اندوه مبر . 

 قبل از جواب دادن فكر كن . 

 هیچكس را تمسخر مكن . 

 نه به راست و نه به دروغ قسم مخور . 

 خود برای خود، زن انتخاب كن . 

 به شرر و دشمنی كسی راضی مشو . 

 تا حدی كه می‌توانی، از مال خود داد و دهش نما . 

 كسی را فريب مده تا دردمندنشوی . 

 از هركس و هرچیز مطمئن مباش . 

 فرمان خوب ده تا بهره خوب يابی .

 بيگناه باش تا بيم نداشته باشی . 

 سپاس دار باش تا لايق نيكی باشی . 

 با مردم يگانه باش تا محرم و مشهور شوی . 

 راستگو باش تا استقامت داشته باشی . 

 متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی . 

 دوست بسيار داشته باش تا معروف باشی . 

 معروف باش تا زندگانی به نيكی گذرانی . 

 مطابق وجدان خود رفتار كن كه بهشتی شوی . 

 سخی و جوانمرد باش تا آسمانی باشی  . 

 روح خود را به خشم و كين آلوده مساز . 

 هرگز ترشرو و بدخو مباش . 

 در انجمن نزد مرد نادان منشين كه تو را نادان ندانند . 

 اگر خواهی از كسی دشنام نشنوی كسی را دشنام مده . 

 دورو و سخن چين مباش، نزديك انجمن دروغگو منشين . 

 چالاك باش تا هوشيار باشی .

 سحر خيز باش تا كار خود را به نيكی به انجام رسانی .

 اگر چه افسون مار خوب بدانی ولی دست به مار مزن تا تو را نگزد و نميری . 

 با هيچكس و هيچ آيينی پيمان شكنی مكن كه به تو آسيب نرسد  .

 مغرور و خودپسند مباش .

بمان تا کاری کنی نه کاری کنیم تا بمانیم .  دکتر شریعتی 

آورده اند که :

 روزى یکى از بزرگان عرب به سفر حج مى رفت . نامش عبد الجبار بود و هزار دینار طلا در کمر داشت . 
  چون به کوفه رسید، قافله دو سه روزى از حرکت باز ایستاد.عبد الجبار براى تفرج و سیاحت ، گرد محله هاى کوفه بر آمد. از قضا به خرابه اى رسید. زنى را دید که در خرابه مى گردد و چیزى مى جوید. در گوشه مرغک مردارى افتاده بود، آن را به زیر لباس کشید و رفت

 عبد الجبار با خود گفت : بى گمان این زن نیازمند است و نیاز خود را پنهان مى دارد. در پى زن رفت تا از حالش آگاه گردد. چون زن به خانه رسید، کودکان دور او را گرفتند که اى مادر! براى ما چه آورده اى که از گرسنگى هلاک شدیم ! مادر گفت : عزیزان من ! غم مخورید که برایتان مرغکى آورده ام و هم اکنون آن را بریان مى کنم .
عبد الجبار که این را شنید، گریست و از همسایگان احوال وى را باز پرسید. گفتند: سیده اى است زن عبدالله بن زیاد علوى ، که شوهرش را حجاج ملعون کشته است . او کودکان یتیم دارد و بزرگوارى خاندان رسالت نمى گذارد که از کسى چیزى طلب کند.
عبد الجبار با خود گفت : اگر حج مى خواهى ، این جاست . بى درنگ آن هزار دینار را از میان باز و به زن داد و آن سال در کوفه ماند و به سقایى مشغول شد.
هنگامى که حاجیان از مکه باز گشتند، وى به پیشواز آنها رفت . مردى در پیش قافله بر شترى نشسته بود و مى آمد.
چون چشمش بر عبد الجبار افتاد، خود را از شتر به زیر انداخت گفت : اى جوانمرد! از آن روزى که در سرزمین عرفات ، ده هزار دینار به من وام داده اى ، تو را مى جویم . اکنون بیا و ده هزار دینارت را بستان !
عبد الجبار، دینارها را گرفت و حیران ماند و خواست که از آن شخص حقیقت حال را بپرسد که وى به میان جمعیت رفت و از نظرش ناپدید شد.
در این هنگام آوازى شنید که : اى عبد الجبار! هزار دینارت را ده هزار دادیم و فرشته اى به صورت تو آفریدیم که برایت حج گزارد و تا زنده باشى ، هر سال حجى در پرونده عملت مى نویسیم ، تا بدانى که هیچ نیکوکارى بر درگاه ما تباه نمى گردد که : انا لا نضیع اجر من احسن عملا

لقمان حكيم رضى الله عنه پسر را گفت :

"امروز طعام مخور و روزه دار ، و هر چه بر زبان راندى ، بنويس . شبانگاه همه آنچه را كه نوشتى، بر من بخوان؛ آنگاه روزه‏ات را بگشا و طعام خور" 

"شبانگاه، پسر هر چه نوشته بود، خواند.  ديروقت شد و طعام نتوانست خورد.

روز دوم نيز چنين شد و پسر هيچ طعام  نخورد.

روز سوم باز هر چه گفته بود، نوشت و تا نوشته را بر خواند، آفتاب روز چهارم طلوع كرد و او هيچ طعام نخورد .

روز چهارم ، هيچ نگفت .

شب، پدر از او خواست كه كاغذها بياورد و نوشته‏ها  بخواند .

پسر گفت: امروز هيچ نگفته‏ام تا برخوانم .  

لقمان گفت: " پس بيا و از اين نان كه بر سفره است بخور و بدان كه روز قيامت ، آنان كه كم گفته‏اند ، چنان حال خوشى دارند كه اكنون تو دارى "

آموخته های چارلی چاپلين

آموخته ام که با پول مي شود خانه خريد ولي آشيانه نه، رختخواب خريد ولي خواب نه، ساعت خريد ولي زمان نه،  مي توان مقام خريد ولي احترام نه،  مي توان کتاب خريد ولي دانش نه،  دارو خريد ولي سلامتي نه، خانه خريد ولي زندگي نه و بالاخره ،  مي توان قلب خريد، ولي عشق را نه.
آموخته ام ... که تنها کسي که مرا در زندگي شاد مي کند کسي است که به من مي گويد: تو مرا شاد کردي
آموخته ام ... که مهربان بودن، بسيار مهم تر از درست بودن است
آموخته ام ... که هرگز نبايد به هديه اي از طرف کودکي، نه گفت
آموخته ام ... که هميشه براي کسي که به هيچ عنوان قادر به کمک کردنش نيستم دعا کنم
آموخته ام ... که مهم نيست که زندگي تا چه حد از شما جدي بودن را انتظار دارد، همه ما احتياج به دوستي داريم که لحظه اي با وي به دور ازجدي بودن باشيم
آموخته ام ... که گاهي تمام چيزهايي که يک نفر مي خواهد، فقط دستي است براي گرفتن دست او، و قلبي است براي فهميدن وي
آموخته ام ... که راه رفتن کنار پدرم در يک شب تابستاني در کودکي، شگفت انگيزترين چيز در بزرگسالي است
آموخته ام ... که زندگي مثل يک دستمال لوله اي است، هر چه به انتهايش نزديکتر مي شويم سريعتر حرکت مي کند
آموخته ام ... که پول شخصيت نمي خرد
آموخته ام ... که تنها اتفاقات کوچک روزانه است که زندگي را تماشايي مي کند
آموخته ام ... که خداوند همه چيز را در يک روز نيافريد. پس چه چيز باعث شد که من بينديشم مي توانم همه چيز را در يک روز به دست بياورم
آموخته ام ... که چشم پوشي از حقايق، آنها را تغيير نمي دهد
آموخته ام ... که اين عشق است که زخمها را شفا مي دهد نه زمان
آموخته ام ... که وقتي با کسي روبرو مي شويم انتظار لبخندي جدي از سوي ما را دارد
آموخته ام ... که هيچ کس در نظر ما کامل نيست تا زماني که عاشق بشويم
آموخته ام ... که زندگي دشوار است، اما من از او سخت ترم
آموخته ام ... که فرصتها هيچ گاه از بين نمي روند، بلکه شخص ديگري فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد کرد
آموخته ام ... که آرزويم اين است که قبل از مرگ مادرم يکبار به او بيشتر بگويم دوستش دارم
آموخته ام ... که لبخند ارزانترين راهي است که مي شود با آن، نگاه را وسعت داد

از نظر گاندی هفت موردی که بدون هفت مورد دیگر خطرناک هستند:

1-ثروت، بدون زحمت
2-لذت، بدون وجدان
3-دانش، بدون شخصیت
4-تجارت، بدون اخلاق
5-علم، بدون انسانیت
6-عبادت، بدون ایثار
7-سیاست، بدون شرافت

نويسنده مطالب  بسيار جالب زير را نمي شناسم اما زيبايي محتواي آنها مرا بر آن داشت تا آن را در وبلاگ خود بياورم .

بياموزيم كه :

با احمق بحث نكنيم و بگذاريم در دنياي احمقانه خويش خوشبخت زندگي كند .

با وقيح جدل نكنيم چون چيزي براي از دست دادن ندارد و روح مارا تباه مي كند .

از حسود دوري كنيم ، چون اگر دنيا را هم به او تقديم كنيم ، باز از زندان تنگ حسادت بيرون نمي آييد .

تنهايي را از بودن در جمعي كه ما را از خودمان جدا مي كند ، ترجيح دهيم .

از " از دست دادن " نهراسيم كه ثروت ما به اندازه شهامت ما در نداشتن است .

بيشتر را بر كمتر ترجيح ندهيم كه قدرت ما در نخواستن و منفعت ما در سبكباري است .

كمتر سخن بگوييم كه بزرگي ما در حرف هايي است كه براي نهفتن داريم نه براي گفتن

از سرعت خود بكاهيم كه آنان كه سريع تر مي دوند ، فرصت انديشيدن به خود نمي دهند .

ديگران را ببينيم ، تا در دام خويشتن محوري اسير نشويم .

از كودكان بياموزيم ! پيش از آن كه بزرگ شوند و ديگر نتوان از آنان آموخت ...

مرجع افسانه را نمي دانم اما محتوايش زيباست .

در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند .
خارپشتها وخامت اوضاع رادریافتند تصمیم گرفتند دورهم جمع شوند تا بدین ترتیب همدیگر را حفظ کنند .

وقتی نزدیکتر بودند گرمتر می شدند ولی خارهایشان آن ها را زخمی می کرد بخاطر همین تصمیم گرفتند ، از هم دور شوند ‫ولی به این دلیل از سرما یخ زده و می مردند .

ازاین رو مجبور بودند از دو راه يكي را برگزینند یا خارهای دوستان را تحمل کنند ، یا نسلشان از روی زمین  بر کنده و منقرض شود .

دریافتند که باز گردند و گردهم آیند .

آموختند با زخم های کوچکی که همزیستی با همنوع بسیار نزدیک بوجود می آورد ، زندگی کنند زيرا استفاده از گرمای وجود دیگری مهمتر است .

و این چنین توانستند زنده بمانند .

درس اخلاقی :

بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گردهم  آورد بلکه آن است كه هر فرد بیاموزد با معایب دیگران کنار آید و محاسن آنان را تحسین نماید .

اشعار زیبای حسین پناهی

ازآجیل سفره عید

چند پسته لال مانده است
آنها که لب گشودند؛خورده شدند
آنها که لال مانده اند ؛می شکنند
دندانساز راست می گفت:
پسته لال ؛سکوت دندان شکن است !

من تعجب می کنم
چطور روز روشن
دو ئیدروژن
با یک اکسیژن؛ ترکیب می شوند
وآب ازآب تکان نمی خورد!

بهزیستی نوشته بود:
شیر مادر ،مهر مادر ،جانشین ندارد
شیر مادر نخورده،مهر مادر پرداخت شد
پدر یک گاو خرید
و من بزرگ شدم
اما هیچ کس حقیقت مرا نشناخت
جز معلم عزیز ریاضی ام
که همیشه میگفت:
گوساله ، بتمرگ!

با اجازه محیط زیست

دریا، دریا دکل می‌کاریم

ماهی‌ها به جهنم!

کندوها پر از قیر شده‌اند

چه سعادتی!

رخش،گاری کشی می کند
رستم ،کنار پیاده رو سیگار می فروشد
سهراب ،ته جوب به خود پیچید
گردآفرید،از خانه زده بیرون
مردان خیابانی برای تهمینه بوق می زنند
ابوالقاسم برای شبکه سه ،سریال جنگی می سازد
وای...
موریانه ها به آخر شاهنامه رسیده اند!!

        چـشـم  فـرو بـستـه   اگر واکنی            

در تو بـود،  هـر چـه تـمنا کـنی

        عافیت از غیر، نصیب تو نیست            

غیر تو ای خسته طبیب تو نیست

        از تـو بـود ، راحـت بـیمـار تـو               

نیست به غیر از تو ، پرستار تو

        همدم خود شو ،که حبیب خودی            

چاره خود کن ، که طبیب خودی

        غـیر، کـه غافـل زدل  زارتست              

بـی خـبر از مصلحت کار تـست

        بر حذر از مصلحت اندیش باش             

مصلحت اندیش دل خویش باش

        چـشم بصیـرت  نگشائی چرا ؟            

بی خبر از خویش چرائی چرا؟

        از ره غـفـلت ، به گـدائی رسی            

ور  بـخود آئی ، به خدائی رسی
 
         پـیر تهـی کـیسه ی بی خانـه ای         

داشت مکان ، دردل ویرانه ای

        روز، به دریوزگی از بخت شوم              

شام، به ویرانه درون همچو بوم

        گـنج زری بـود  در آن خـاکـدان              

چـون پـری  از دیـده مردم نهـان

        پـای گـدا  بر سر آن  گـنج بـود               

لـیک ز غـفلت به غم و رنج بود

        گنج صفت خانه به ویرانه داشت            

غافل ازآن گنج که درخانه داشت 

        عـاقـبت از فـاقـه و انـدوه و رنـج             

مـرد گدا  مرد و نهان مانـد  گـنج  
        ای شده نالان  زغم و رنج خویش         

چنـد نـداری خبر از گنج خویش؟

        گـنـج تـو بـاشـد،    دل  آگـاه تـــو         

گـوهر تو ،  اشـک  سـحـرگاه تـو 

        مـایـه امـیــد،     مـدان  غـیـر را          

کعـبه حـاجـات ، مـخوان دیـر را 

        غیـر ز دلـخـواه تـو، آگاه نـیــست         

زآنـکـه دلـی را بدلـی راه نیـست 

        خـواهش مرهـم، زدل  ریش کن         

هرچه طلب میکنی از خویش کن 

کوتاه ترين داستان کوتاه جهان توسط ارنست همينگوی نوشته شده كه برنده ی مسابقه نيز شده است .

For Sale: Baby Shoes, Never Worn

برای فروش: کفش بچه، هرگز پوشيده نشده

  کوتاه ترين داستان ترسناک دنيا نيز داستان زير است که نويسنده ی مشخصی ندارد !

The last man on earth is sitting alone in his room and all of a sudden a Knock on the door

آخرین انسان زمين تنها در اتاقش نشسته بود که ناگهان در زدند.

خالق این حکایت را نمی شناسم اما نکته ای زیبا را بیان کرده ٬ بد نیست آنرا بخوانید .

مورچه هر روز صبح زود سر کار می‌رفت و بلافاصله کارش رو شروع می‌کرد.

با خوشحالی به میزان زیادی تولید می‌کرد.

رئیسش که یک شیر بود، .......

رئیسش که یک شیر بود، از اینکه می‌دید مورچه می‌تواند بدون سرپرستی بدین گونه کار کند، بسیار متعجب بود.

بنابراین فکر کرد که اگر مورچه می‌تواند بدون هیچ گونه سرپرستی بدین گونه تولید کند، پس با داشتن یک سرپرست حتما میزان تولیدش بسیار بالاتر خواهد رفت.

او بدین منظور سوسکی را که تجربه بسیار زیادی در سرپرستی داشت و به نوشتن گزارشات عالی شهره بود، استخدام کرد.

اولین تصمیم سوسک راه اندازی دستگاه ثبت ورود و خروج بود.

او همچنین برای نوشتن و تایپ گزارشاتش به کمک یک منشی نیاز داشت.

عنکبوتی هم مدیریت بایگانی و تماس‌های تلفنی را بر عهده گرفت.

شیر از گزارشات سوسک لذت برده و از او خواست که نمودارهایی که نرخ تولید را توصیف می‌کند تهیه نموده که با آن بشود روندها را تجزیه و تحلیل کند. او می‌توانست از این موارد در گزارشاتی که به هیئت مدیره می‌داد استفاده کند.

بنابراین سوسک مجبور شد که کامپیوتر جدیدی به همراه یک دستگاه پرینت لیزری بخرد.

او از یک مگس برای مدیریت واحد تکنولوژی اطلاعات استفاده کرد.

مورچه زمانی که بسیار بهره ور و راحت بود، از این حد افراطی کاغذبازی و جلساتی که بیشترین وقتش را هدر می داد متنفر بود.

شیر به این نتیجه رسید که زمان آن فرا رسیده که شخصی را به عنوان مسئول واحدی که مورچه در آن کار می‌کرد را معرفی کند.

این سمت به جیرجیرک داده شد. اولین تصمیم او هم خرید یک فرش و نیز یک صندلی ارگونومیک برای دفترش بود.

این مسئول جدید یعنی جیرجیرک هم به یک کامپیوتر و یک دستیار شخصی که از واحد قبلی‌اش آورده بود، به منظور کمک به برنامه بهینه‌سازی استراتژیک کنترل کارها و بودجه نیاز پیدا کرد.

اکنون واحدی که مورچه در آن کار می‌کرد، به مکان غمگینی تبدیل شده بود که دیگر هیچ کسی در آنجا نمی‌خندید و همه ناراحت بودند.

در این زمان بود که جیرجیرک، رئیس یعنی شیر را متقاعد کرد که نیاز مبرم به شروع یک مطالعه درخصوص سنجش شرایط محیطی دارد.

با مرور هزینه‌هایی که برای اداره واحد مورچه میشد، شیر فهمید که بهره‌وری بسیار کمتر از گذشته شده است.

بنابراین او جغدی که مشاور شناخته شده و معتبر بود را برای ممیزی و پیشنهاد راه حل اصلاحی استخدام نمود.

جغد سه ماه را در آن واحد گذراند و با یک گزارش حجیم چند جلدی باز آمد. نتیجه نهایی این بود: "تعداد کارکنان بسیار زیاد است".

حدس می زنید اولین کسی که شیر اخراج کرد چه کسی بود؟

مسلما مورچه ! چون او عدم انگیزه اش را نشان داده و نگرش منفی داشت.