نويسنده مطالب  بسيار جالب زير را نمي شناسم اما زيبايي محتواي آنها مرا بر آن داشت تا آن را در وبلاگ خود بياورم .

بياموزيم كه :

با احمق بحث نكنيم و بگذاريم در دنياي احمقانه خويش خوشبخت زندگي كند .

با وقيح جدل نكنيم چون چيزي براي از دست دادن ندارد و روح مارا تباه مي كند .

از حسود دوري كنيم ، چون اگر دنيا را هم به او تقديم كنيم ، باز از زندان تنگ حسادت بيرون نمي آييد .

تنهايي را از بودن در جمعي كه ما را از خودمان جدا مي كند ، ترجيح دهيم .

از " از دست دادن " نهراسيم كه ثروت ما به اندازه شهامت ما در نداشتن است .

بيشتر را بر كمتر ترجيح ندهيم كه قدرت ما در نخواستن و منفعت ما در سبكباري است .

كمتر سخن بگوييم كه بزرگي ما در حرف هايي است كه براي نهفتن داريم نه براي گفتن

از سرعت خود بكاهيم كه آنان كه سريع تر مي دوند ، فرصت انديشيدن به خود نمي دهند .

ديگران را ببينيم ، تا در دام خويشتن محوري اسير نشويم .

از كودكان بياموزيم ! پيش از آن كه بزرگ شوند و ديگر نتوان از آنان آموخت ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: